Jest to prawdziwa opowieść o losach wywodzących się z angielskiego ziemiaństwa niepokornych dziewcząt, które na przełomie XIX i XX wieku siłując się z konwenansem i tradycją oczarowały salony Anglii i Europy. Starszej z nich nie trzeba specjalnie przedstawiać, bo sława księżnej Daisy von Pless już dawno wyrosła poza granice Śląska, na którym przyszło jej żyć . W książce, autorka oprócz obiektywnego i pogłębionego portretu Daisy, przedstawia polskiemu czytelnikowi enigmatyczną do tej pory siostrę księżnej von Pless oraz poprzez analizę ich relacji uwypukla te fakty z ich życia, które zażyłość i bliskość tej relacji motywowały. Wszystko to w świetnym stylu i z doskonałym aparatem naukowym. Losy obu sióstr są chwilami aż nie do uwierzenia podobne, jakby działy się według tego samego scenariusza. Jedna i druga wyszły bogato za mąż, mieszkały w przepięknych domach, w których podejmowały licznych gości, spędzały wakacje na francuskiej Riwierze, podróżowały, polowały i obracały się w wyśmienitym towarzystwie. Księżna von Pless miała jedną z najlepszych na świecie książek adresowych, z kontaktami do najbardziej prestiżowych salonów arystokratycznych Anglii i Irlandii, jak również do królewskich i szlacheckich domów całej Europy. Kontakty księżnej Westminster były równie znakomite, aczkolwiek bardziej brytyjskie. Obie dały mężom dziedziców, ale ich życie rodzinne naznaczyła tragedia śmierci: córeczki Daisy i synka Shelagh. Obie starały się sprostać trudnym charakterom mężów, którzy i tak na koniec od nich odeszli. Obie latami wzdychały za romantycznymi uniesieniami i raz nawet zapałały miłością do tego samego mężczyzny. W czasach pokoju oddawały się niestrudzenie pracy dobroczynnej, wykorzystując dla zdobycia funduszy własne talenty w śpiewaniu i grze na scenie; w czasie wojny bez chwili wahania poświęciły się opiece nad rannymi żołnierzami. Ich życie po rozwodach nie było usłane różami; czasem, by przeżyć, musiały sprzedawać swoje klejnoty. [okł.]